Lanie dyscyplinujące - jest czy nie jest seksualne?

Czyta się że lanie w kontekście zadawania kary powinno być pozbawione podtekstu erotycznego. Ma o tym świadczyć inna atmosfera, inny rytuał i inne elementy niż przy laniu erotycznym. Czy to jednak nie jest szukanie argumentów na siłę?  
Może istnieje różnica między erotycznym spankingiem a laniem dyscyplinującym. W rzeczywistości, oba mają silną energię seksualną. Możemy zracjonalizować wszystko co chcemy, że stajemy się wilgotne i podniecone podczas lania tylko dlatego, że czujemy dominację mężczyzny, a nie ze względu na lanie i takie tam inne dyrdymałki. W końcu jednak większość z nas podczas masturbacji fantazjuje o laniu, więc nie udawajmy że jest inaczej.

Przede wszystkim, pośladki to są erogenne strefy. Szczególnie jeśli bite są w strefie siadania. Smakowite seksualnie wstrząsy idą wprost do właściwego miejsca. Po drugie, kobiety w związkach DD są zwykle podczas lania całkiem nagie lub przynajmniej rozebrane z dolnej części garderoby , z wyeksponowaną swoją płciowością. Pozycja pochylona i uległa - analogiczna, jak do tylnej penetracji, którą większość mężczyzn (kobiet) odbiera bardzo erotyczne.
Czy  jest więc lepszy sposób na rozładowanie konfliktu niż zapalenie silnego prądu energii seksualnej pomiędzy partnerami?

Wina – kara – przebaczenie

Jaka jest motywacja kobiety, skłaniająca ją do życia w stylu DD? Oczywista jest sytuacja, gdy najpierw pojawia się fascynacja mężczyzną, a dopiero potem kobieta poznaje jego pogląd na życie i ideę dyscypliny domowej. Może tę ideę poznać i zaakceptować jej zasady, lub… poznać innego mężczyznę.

Ale dlaczego jest grupa kobiet (do których i ja się zaliczam), które poszukują partnera, któremu bliski jest ten styl życia? Dobrowolnie narażać się na bolesne lania i poniżające innego rodzaju kary?

Przebaczenie

Sama ze sobą miewam taki kłopot, że wspominając niechlubne momenty z mojej przeszłości (czasem to są naprawdę drobiazgi) ponownie przeżywam wyrzuty sumienia, jakbym sobie nie wybaczyła  tego przeszłego zaniedbania czy błędu. Oczywiście te wspominki nie są miłe i muszę zaangażować pewną energię, aby przestać się oskarżać i ponownie skupić na bieżących działaniach. Mam chyba jakiś problem z wybaczaniem samej sobie…

A ileż to było w moich związkach z mężczyznami niewyjaśnionych sytuacji, dąsów, obrażania się? Ileż namarnowaliśmy czasu nim sytuacja wróciła do normy, pozostawiając zawsze więcej lub mniej niesmaku na dnie duszy.

Przebaczenie drugiej osobie może być bardzo uzdrawiające (a jego brak wręcz przeciwnie). Jedna z kobiet w moim bliskim otoczeniu doznała wielkiej krzywdy ze strony najbliższego mężczyzny. Długo pracowała nad wybaczeniem mu i w końcu się udało. Nie do tego stopnia, by pozwolić mu wrócić do siebie (tego po prostu nie chciała), ale tak, aby móc spokojnie i szczęśliwie dalej żyć, mimo przebytej traumy. Inna z kolei z wybaczeniem nie radzi sobie, ciągle trzyma w sobie (i pielęgnuje) ból, który jej został zadany. Choruje przy tym przewlekle na nie do końca zdiagnozowane schorzenie przewodu pokarmowego. Być może choroba nie jest skutkiem pielęgnowanych żalów.. Być może.

Jesteśmy obdarzeniu sumieniem (pomińmy w tych rozważaniach tych osobników, którzy nie są, wierzę że są w mniejszości) ono ciągle ulega kolejnym obciążeniom, bo w końcu nikt nie jest doskonały. Oczyszczenie sumienia to rodzaj resetu, jaki aplikujemy komputerowi, jak jest już tak pogubiony, że przestaje funkcjonować tak, jak się oczekujemy. Niestety, nasza kultura ma bardzo niewiele do zaoferowania jeśli chodzi o mechanizm oczyszczania sumienia. Owszem jest spowiedź w Kościele Katolickim, ale ona dotyczy tylko wyznawców.  Dla większości z nas, chyba że otrzyma mandat, karę w bibliotece lub naganę w pracy, istnieje bardzo niewiele zdrowych mechanizmów współczesnej kultury wymazujących winy za wykroczenie.

W tym względzie Dyscyplina Domowa ma proponuje proste i skuteczne rozwiązanie:

Wina-poczucie winy-kara-przebaczenie

Jeśli to działa prawidłowo, daje to poczucie bezpieczeństwa, poczucie, że jak coś pójdzie nie tak w związku, istnieją specyficzne konkretne konsekwencje, a nie trudne do przewidzenia stany napięcia czy ciche dni, które powstają, kiedy nie ma zastosowanej określonej dyscypliny. Kiedy partner przyjmuje postawę srogości, zdystansowania i braku współczucia, to sprawia, że sytuacja jest prawdziwa. Dopiero potem przychodzi miłość i wsparcie...

Poczucie winy,  następnie ukaranie, a na koniec oczyszczenie i przebaczenie, jest tak bardzo częścią katharsis,  transformującego doświadczenia Dyscypliny Domowej, że bez tego to tylko teatr. Bez tego nie ma trwałej korzyści – ani psychologicznej ani dla budowania związku.

Moja ulubiona blogerka Vivian pisze: Muszę czuć węzeł w żołądku (i nerwowe mrowienie gdzie indziej), który mówi mi, że zrobiłam źle i teraz muszę zapłacić. I muszę czuć wstyd i pokorę, wiedząc, że otrzymam nieuniknioną karę za konkretny błąd, jaki zrobiłam, że to, co przyjdzie, nie jest przysługą ani pomocą w uwolnieniu się od stresu (nie tak bezpośrednio w każdym razie) ale jest konsekwencją mojego błędu. I dodaje: Wiele z mocy DD – niezależnie od tego czy zdajemy sobie z tego sprawę czy nie - to zdolność sformalizowania i zapewnienia bezpiecznego oczyszczenia sumienia za krzywdy, które zrobiliśmy sobie i osobom wokół nas. Usunięcie elementu wina / kara / przebaczenie z DD, to ryzyko usunięcia podstawowego psychologicznego elementu, który sprawia, że ​​DD działa.

Co ja myślę o domowej dyscyplinie

Wypowiedzi praktyków zamieszczane w poprzednich postach pochodzą z amerykańskich serwisów i blogów. Jak widać, każda para może mieć własne zasady, każdy może mieć nieco inne podejście. A jaki ja mam do tego stosunek? Oczywiście mój własny, kobiecy, subiektywny...

DYSCYPLINA DOMOWA opiera się na wzajemnej akceptacji, miłości i szacunku - dla drugiej osoby i dla samej siebie. Jeśli kobieta szanuje siebie i inicjuje ten styl relacji to doprawdy nic nie ujmuje z jej godności. To jest jej wybór, niezależenie, czy to ona inicjuje DYSCYPLINĘ DOMOWĄ, czy zgadza się na propozycję męża/partnera. Uważam, że nigdy nie powinna tego robić wbrew sobie, a on nie powinien jej do tego przymuszać i używać szantażu. Kobieta musi sama czuć, że tego chce i rozumieć, dlaczego tego potrzebuje.
DYSCYPLINA DOMOWA wymaga stałej komunikacji pomiędzy partnerami, wzmaga wzajemną uważność na siebie. Kobieta ma świadomość, że uwaga mężczyzny jest skupiona na niej, a mężczyzna wie, że jest dla niej ważny, że jest szanowany i dla niego ona stara się panować nad swoimi przywarami.
DYSCYPLINA DOMOWA wymaga wysokiego stopnia kontroli nad emocjami ze strony osoby dyscyplinującej i w ogóle nad sobą w pełnym aspekcie. Czy to nie wspaniałe żyć z kimś pod jednym dachem, kto nad sobą panuje? Kto kontroluje siebie, swoje zachowanie? To nie tylko kobieta jest dyscyplinowana w takim związku, mężczyzna nie może pozostać w tyle, więc dyscyplinuje się sam. Czy może ją rozliczać np. za niepunktualność sam mając w tym względzie braki? Czy może ją rozliczać za niechlujstwo, kiedy sam rozrzuca skarpetki i garderobę gdzie popadnie?
DYSCYPLINA DOMOWA ma zdefiniowane ściśle określone i uzgodnione granice, które zapewniają porządek. Najlepiej moim zdaniem, gdy zasady i kary są ustalone i przedyskutowane przez oboje. Co do wysokości kary, nie należy tego zawierać w katalogu zasad. Ja bym to oddała w ręce mężczyzny. Bo jeśli mam zaufanie, to wiem, że kara będzie adekwatna do wykroczenia, że będzie sprawiedliwa. Dla mężczyzny to wielka odpowiedzialność, decyzja co do wymiaru kary musi być przemyślana – zarówno zbyt słaba kara jak i zbyt mocna nadwątlą jej zaufanie do niego. Zbyt słaba – nie da poczucia pełnego wybaczenia, zbyt mocna, długa czy dotkliwa da poczucie niesprawiedliwości i skrzywdzenia.
DYSCYPLINA DOMOWA występuje w prywatnej przestrzeni i to jest moim zdaniem kluczowe. To jest osobista, wręcz intymna sprawa między dwojgiem i nie może wyjść poza ich cztery ściany. Karanie powinno się odbywać w warunkach, gdy nikt, nawet przez przypadek nie zobaczy ani nie usłyszy sesji dyscyplinowania. Oboje powinni dać sobie czas po karze na wspólne wyciszenie się i poczucie bliskości.

Dlaczego w ogóle warto korzystać z dyscypliny domowej? Co się stało z ideą prośby o przebaczenie i otrzymywania przebaczenia? Wypowiedzi praktyków, cz. 8

"Czasami proste przebaczenie nie wystarczy. Być może jedna ze stron czuje się szczególnie pokrzywdzona, a druga ma niekończące się poczucie winy. DD stanowi drogę do rozpatrywania takich spraw, aby niezadowolenie wyrazić w sposób stosunkowo nieszkodliwy (niezależnie od zaczerwienionych  pośladków), szukając i znajdując ujście dla wyrzutów sumienia i zapobiegania potencjalnie niebezpiecznych sytuacji. Ponadto, jego zamiarem jest poprawiać błędy, niedopuszczalne zachowanie i szkodliwe wzorce. To wszystko nie może być zrealizowane za pomocą prostego przebaczenia "

"Bo to jest tak ekscytujące.”

"To jest po prostu inny sposób proszenia i udzielania przebaczenia. Oczyszcza powietrze i sprawia, że oboje czujemy się lepiej zajmując się problemem, zamiast zamiatać go pod dywan i ignorować go. Problemy  zazwyczaj nie znikają, jeśli się tak postępuje! Kładąc się chętnie (jeśli nie z radością) na moim kolanie, moja żona prosi o przebaczenie. Traktując wykroczenie w odpowiedni sposób, a następnie przytulając ją potem, demonstruję moje przebaczenie. "

Jakie są wspólne zasady stosowane w związku w stylu dyscyplina domowa? (Np., jakiego rodzaju zachowanie narusza dyscyplinę jakie rodzaje dyscyplinowania są stosowane?) Wypowiedzi praktyków, cz. 7

    "Zachowania naruszające dyscyplinę to: wulgarny język, brak szacunku, niechlujny ubiór itp Rodzaje dyscyplinowania: klapsy, lanie pasem, chłosta, stanie na baczność, karne zadania, uziemienie, dyscyplinujący ubiór itp."

    "Wierzę, że strona podległa ma prawo wiedzieć, za co jest karana. Ma również prawo do wyjaśnień, zanim zostanie ukarana. Kara powinna również zostać dopasowana do wykroczenia. Sto uderzeń trzcinką to nadmierna kara za spóźnienie."

    "Wiele z naszych zasad zostało określonych przez moją żonę. Rozmawialiśmy bardzo długo o tym, dokąd zmierzamy, a potem przygotowała formularz umowy, który wymienia nasze prawa i obowiązki wynikające z umowy. Nie czuję, że to jedynie przepisy dotyczące jej. Poza wszystkim, jesteśmy nadal partnerami. Jeśli ona z tym wychodzi, to wiem, że to nie buduje urazy i że akceptuje mojej kary ".

 "Zazwyczaj szczegółowe zasady opracowuje się, ponieważ obejmują zagadnienia, które mogą spowodować niezgodę. Każda para musi osiągnąć porozumienie w sprawie tego, co jest (a co nie) "uczciwą grą ". Przedyskutować, co  lubią i co nie lubią, co irytuje, itp. Niektóre rozmowy obejmują rutynowe prace domowe, sprzątanie po sobie, sprawy finansowe i dotyczące budżetu gospodarstwa domowego, osobistej zniewagi, osobistego program fitness/poprawy, spóźnień, użycie nieakceptowanego języka, itp. Prawdopodobnie jest wskazane, aby nie przesadzić z ilością reguł - w szczególności na początku. Wiele związków DD staje się uciążliwych i niewygodnych w wyniku próby włączenia każdej ewentualności do zbioru zasad. Bądź rozsądny w swoich oczekiwaniach, zawsze można dodać do listy nowe zasady w późniejszym terminie."

Jakie są sugestie dotyczące zachowania przed i po udzielaniu kary? Wypowiedzi praktyków, cz. 6

    "Ogólnie rzecz biorąc, przyjęcie surowego, skupionego oblicza (wraz z towarzyszącym mu karceniem) jest dobrym początkiem. Są pary, które uważają za istotne spotęgowanie niepokoju właściciela wkrótce zaczerwienionych pośladków. Niektórzy uważają za celowe opóźnienie do kilku godzin lania właśnie w celu zwiększenia strachu. Po laniu -  działania powiązane, np. stanie w kącie, które mogą być wykorzystane do wzmocnienia doświadczenie, lub tylko by zwiększyć wstyd. Niektórzy wolą natychmiast rozpocząć proces leczenia, stosując zimne okłady lub balsam przeciwbólowy do pośladków, przytulanie i inne działania  wzmacniające przekaz, że epizod został zakończony, kara została zakończona, wszystko jest wybaczone i czas iść dalej. "


    "Dla nas to jedyna reguła, jaką mamy to taka, która ma zastosowanie bez względu na to jak ciężka sesja. Po laniu mamy czas, gdy przytulamy się wzajemnie bez względu na wszystko i upewniamy się, że kochamy się nawzajem i jesteśmy kochani. Działa świetnie dla nas! "


    "Przed karą: specjalna garderoba (prosta spódnica, biała wykrochmalona koszula i krawat) Długie stanie na baczność przed mężczyzną i wykład. Czas przygotowania i koncentracji w rogu - co najmniej 30 minut. Po: czasu uspokojenia się w rogu - co najmniej jedną godzinę. Przeprosiny, podziękowanie za karę, akceptacja i przytulanie/pocałunki ".

"To uważam za istotne. Kocham moją żonę głęboko i naprawdę nie chcę jej skrzywdzić. Spanking był dla nas zawsze grą, aż do niedawna. Kiedy muszę dać lanie karne, to musi być coś innego od spankingu „przyjemnościowego”, tak więc często w końcu przesuwamy zarówno mój poziom komfortu jak i jej.  Mocne przytulenie po laniu pomaga mi czuć się lepiej, po tym, co zrobiłem i uspokaja żonę, bo ma świadomość, że jest przebaczenie i że nadal ją kocham. Od czasu rozpoczęcia tego "eksperymentu" sześć tygodni temu, kocham moją żonę bardziej niż kiedykolwiek. Czujemy się więc znacznie bliżej w każdym calu, a nasze życie seksualne poprawiło się nie do poznania! "

Jak odróżnić erotyczną chłostę od chłosty dyscyplinującej? Czy one się nie pokrywają? Wypowiedzi praktyków, cz. 5

    "Dla nas istnieje wiele elementów, które pomagają dostrzec oczywistą różnicę. Erotyczna chłosta wykonywana jest  zazwyczaj z głupich powodów. Na przykład, może to być cokolwiek, od "bo pada deszcz” do „oddychasz zbyt głośno". Innymi słowy, z bardzo głupich powodów. Ona również mają tendencję do bycia bardziej rozciągniętą w czasie, bardziej rozrywkowa, dotykająca,  seksualna itp. Co do lania dyscyplinującego, to ma ono swój faktyczną przyczynę. Jest twardsze, szybsze, bardziej kontrolowane i nie zabawowe w jakikolwiek sposób. Z powodu różnic w uczuciach i ogólnej atmosferze między nimi, nie mamy zwykle problemów z ich rozróżnieniem."

    "Erotyczne lanie jest raczej ze sfery BDSM, a nie  DD.”

    "Tu znów opinie są bardzo zróżnicowane. Niektórzy twierdzą, że lanie to erotyczna aktywność i nie może być wykorzystana w dyscyplinowaniu. Wielu odkryło jednak, że dwa rodzaje lania mogą być oddzielone poprzez znaczące zróżnicowanie pewnych elementów (np. ton głosu, surowość, unikanie pieszczoty, itd.) i tempa sesji.”

Co to jest słowo bezpieczeństwa i czy powinniśmy z niego korzystać? Z wypowiedzi praktyków, cz.4

        "Słowo bezpieczeństwa" jakie znamy z sesji BDSM zatrzymuje sesję. Moi przyjaciele używają medycznego słowa bezpieczeństwa i regularnego  słowa. Medyczne słowo zatrzymuje sesję i pozwala stronie dominującej podjąć odpowiednie kroki, a przede wszystkim ocenić sytuację. Regularne słowo pozwala stronie dominującej wiedzieć że uległa ma dość i że trzeba zwolnić lub zatrzymać sesję. Nie będę wchodzić w interakcje z kimkolwiek bez słowa bezpieczeństwa, dopóki jestem absolutnie pewien rozsądku i umiejętności tej osoby. Ogólnie rzecz biorąc - codzienne gry z tą osobą przez około rok lub ekwiwalent tego okresu."

    "Słowo bezpieczeństwa to wstępnie ustalone słowo stosowane przez osoby karane do zmiany lub rozwiązania karnej sesji, aby zapobiec prawdziwej szkodzie (w przeciwieństwie do zwykłego bólu). Jego używanie jest zazwyczaj opiera albo na przekonaniu, że wszystkie działania muszą być za zgodą lub że osoba karana musi zachować zarówno zdolność jak i i uprawnienia do ostrzegania w razie zaistnienia nieprzewidzianego niebezpieczeństwa i tym samym dokonania zakończenia sesji.

W relacji DD kara jest nieprzyjemna (i rzeczywiście musi być, aby osiągnąć pożądany efekt) i próby zmniejszenia tej funkcji będą również zmniejszeniem jej korzystnego wpływu Mimo to wydaje się rozsądne, aby pozwolić na zaprzestanie rzeczywiście szkodliwej działalności, ale nie w celu uniknięcia dalszego chwilowego dyskomfortu. Podobnie jak w przypadku wszystkich aspektów układu DD, jest to sprawa do ustalenia przez każdą parę samodzielnie".

    "Nie - nie powinno być konieczne."

    "Oboje czujemy, że to jest bardzo ważne, aby mieć słowo bezpieczeństwa i używać go w razie potrzeby. Powinno być ono wykorzystywane wyłącznie w nagłych wypadkach, a nie tylko dlatego, że poziom komfortu został przekroczony. Innymi słowy, musi być naprawdę dobry powód, a nie tylko "nie chcę" lub "boli zbyt mocno"

    "Mój system jest taki że zawsze, zawsze zatrzymam się na bezpiecznym słowie. Następnie mogę ocenić przyczynę jego użycia. Jeśli istnieje ważny powód, to nie ma problemu. Jeśli czuję, że słowo bezpieczeństwa zostało nadużyte, chłostę rozpoczynam od początku! To wydaje się sprawiedliwe i działa dla nas. "

Czy chłosta to jedyny rodzaj kary stosowanej w DD? - Wypowiedzi praktyków cz.3

    "Nie, stosowane jest także stanie w kącie, zakaż użycia komputera, wysyłanie do łóżka wcześnie, pisanie, dodatkowe zajęcia.

    "Wcale nie. Większość par opracowuje plan, który odpowiada ich szczególnym potrzebom Wiele osób uznających chłostę jako środek utrzymania dyscypliny stosują  różne narzędzia, aby odróżnić stopnie wykroczeń. Jeszcze inni mogą korzystać z kar takich, jak stanie w kącie, zawieszenie przywilejów, przypisanie uciążliwych prac, służebności osobiste, itp. - choć kary cielesne są najczęściej stosowane ".

Czym różni się domowa dyscyplina od D/s czy BDSM? Wypowiedzi praktyków, cz.2

"Zgodnie z ogólną zasadą, DD ma na celu karanie i korygowanie nieakceptowanego zachowania, a wszelkie erotyczne aspekty są niezamierzone i przypadkowe (i - dla niektórych - niepożądane) Odwrotnie, BDSM ma zwykle  charakter wyraźnie erotyczny. Działania BDSM zorientowane są na stymulowanie - z wyraźnym zabarwieniem seksualnym".

    "DD różni się od BDSM , że BDSM służy przyjemności uczestników. W DD kary niekoniecznie są przyjemne. Założeniem jest, że uległa strona uznaje, że musi być dyscyplinowany przez kogoś innego. Założeniem BDSM jest dla obu stron zabawa i przyjemność z gry. "

    "Termin BDSM obejmuje pełne spektrum z trzech elementów: Niewoli / dyscypliny, dominacji / uległości, sadyzmu / masochizmu. Ci, którzy praktykują BDSM, wybierają, które z tych elementów uwzględnią w ich własnej grze. Wielu wybiera wszystkie trzy, a inni są zainteresowani tylko jeden aspektem. Istnieje wiele swobody w tej kwestii. Niektórzy praktycy domowej dyscypliny angażują się w jakiś aspekt  BDSM, a inni nie. "

    " BDSM lub D / s powodują u obojga partnerów doświadczenie głębszego poziomu seksualnego zaufania i uczucia. Dyscyplina domowa wykonywana jest bardziej jako element miłości i korekty, gdzie nie ma zakończenia w postaci gratyfikacji seksualnej. To nie znaczy, że DD nie poprawi życia seksualnego, może to zrobić, ale seksualny aspekt nie jest głównym przedmiotem DD. Główny nacisk położony jest na wzajemną pomoc aby stać tym, kim mogą być. "

    "W mojej opinii, w DD, nie powinno być ani wiązania, ani sadyzmu ...".

Czym jest domowa dyscypllina - Wypowiedzi praktyków, cz.1

   "Domowa dyscyplina (DD) jest katalogiem zasad i kar - zazwyczaj cielesnych - nakładanych na jedno z partnerów jako środek poprawczy dla konkretnych uchybień. Służy promowaniu i zachowaniu stabilnego i harmonijnego środowiska domowego. Wskazuje zarówno adres spornych kwestii, jak  i wyraża niezadowolenie związane z zachowania partnera - wszystko to w sposób bezpieczny i kontrolowany ".

    "Umowa między dwoma dorosłymi osobami,  która z nich będzie karać cieleśnie inną za naganne zachowania i błędy "

    "Dla mnie domowa  dyscyplina jest sposobem odzyskania harmonii w życiu i w samym sobie. Wielu z nas, mężczyzn jak i kobiet, ma w sobie rzeczy, które się nam nie podobają i chcemy je zmienić. Domowa dyscyplina pomaga każdemu z nas zmienić te rzeczy lub wskazać, co musimy zmienić - w atmosferze miłości i zaufania. Oboje czujemy, że jest to sposób, w jaki zostaliśmy biologicznie zaprogramowanie i że to nie jest coś nowego dla świata. Do lat sześćdziesiątych był to dość powszechny sposób życia. Potem liczba rozwodów gwałtownie wzrosła. W kulturach, w których DD ciągle jest powszechną praktyką, liczba rozwodów jest 20 razy mniejsza niż tutaj, w Stanach Zjednoczonych.

DD kontra przemoc - porównanie

Przemoc opiera się na przymusie, DD nie jest przymusowa, opiera się na wzajemnej akceptacji.

Źródłem przmocy jest wściekłość i  niezdrowe emocje, źródłem DD jest miłość i szacunek.

Przemoc wynika z odcięcia komunikacji między dwojgiem ludzi. DD wymaga stałej komunikacji pomiędzy partnerami.

Przemoc wynika z braku samokontroli ze strony sprawcy. DD wymaga wysokiego stopnia kontroli nad emocjami ze strony osoby dyscyplinującej.
Przemoc  jest inicjowana przez sprawcę i kobiety nie są pytanie o zgodę. DD jest prawie zawsze inicjowane przez kobietę, jako coś, czego chce i potrzebuje.

Przemoc nie ma granic i dlatego jest zagrożeniem  dla życia i jest niebezpieczne. DD ma zdefiniowane ściśle określone i uzgodnione granice, które zapewniają bezpieczeństwo obu stronom przez cały czas.

Przemoc może wystąpić w dowolnym miejscu i czasie i dotyczyć  każdej części ciała kobiety przy użyciu jakiegokolwiek narzędzia. DD występuje w prywatnej przestrzeni i ogranicza się do bezpiecznych obszarów ciała i wyłącznie bezpiecznych, tradycyjnych narzędzi.

Po epizodzie przemocy kobieta czuje się przerażona, zmęczona i bezwartościowe. Po dyscyplinującej sesji w DD, kobieta zazwyczaj czuje się bezpieczna, spokojna i kochająca.

Nadużywający jest kimś dobrym i szlachetnym w publicznym odbiorze, ale okrutny w życiu prywatnych. Mężczyźni w związkach DD są dobrymi ludźmi w publicznym i prywatnym życiu i dążą do doskonalenia ich partnerek z szacunkiem przez cały czas.

Kobiety w niewłaściwych relacji boją się swoich prześladowców. Kobiety w związkach DD nie boją się swoich partnerów.

Kobiety w niewłaściwych relacji uczy się, że są bezwartościowe. Kobiety w związkach DD uczy się, że są one cenne, warte miłości i ważne.

Kobiety w niewłaściwych relacji  są posłuszne wobec  swoich partnerów z obawy przed przemocą. Kobiety w DD są posłuszne z prawdziwej miłości i szacunku.

Kobiety w niewłaściwej relacji cierpią z powodu niskiej samooceny i braku zaufania. Kobiety w związkach DD mają niezwykle wysoki poziom poczucia własnej wartości i pewności siebie.

Przmocy nie zatrzyma groźba spowodowania urazu. Mężczyzna w związku DD natychmiast przerwie dyscyplinowanie, jeżeli istnieje groźba urazu.

Kobiety w niewłaściwych relacjach stają się coraz bardziej bezradne. Kobiety w związkach DD zwykle stają się coraz silniejsze.

Przemoc kwitnie tylko w braku miłości, zaufania i szacunku, a DD jest wyborem, który może być dokonane jedynie w miłości, zaufaniu i wzajemnym szacunku.

Na podstawie www.disciplinedfeminist.blogspot.com

Początek

Nie wiem, jak to się stało, że dowiedziałam się o stylu życia zwanym Domestic Discipline. Jak to się stało, że nie potępiłam tego od razu i całkowicie? Nie wiem, a potem już coraz wiecej czytałam i myślałam... No i..rozważam, czy to nie jest coś dla mnie. Nie byłam w dzieciństwie dyscyplinowania, ani laniem, ani na inne sposoby, nie jestem fanką spankingu. Dlaczego więc mnie to pociąga? Rozmawiam ze sobą, szukam, a co znajdę, zapiszę tu. Zobaczę, co z tego wyniknie..